Bir gün bir derede onlarca kurbağa vırrak vırrak diye bağırırlarken yukarıdan bir kartal süzülmüş, kurbağalardan birini kapıp götürmüş.. Bu olay ondan sonraki günlerde de tekrarlanınca diğer kurbağalar sürekli arkadaşlarını birer birer kaybetmenin üzüntüsüyle tek başına derenin kenarında oturan yaşlı kurbağaya gidip vırrak vırrak diye bağırarak dertlerini anlatmışlar. “Aranızda dayanışmazsanız bu iş böyle gider” demiş yaşlı kurbağa, “Kartalı gördüğünüz anda el ele tutuşup büyük bir daire oluşturun, kartalın hepinizi kaldırmaya gücü yetmez o zaman.” Ertesi gün aynı saatte kartal, vırrak vırrak bağrışan kurbağalara doğru süzülmüş. Kurbağalar hemen el ele tutuşmuş. Kartal birini yakalayınca tabii hepsini birden alıp götürmüş gökyüzüne. “Heyyy!” demiş havadaki kurbağalardan biri yaşlı kurbağaya seslenerek, “Hani hepimizi birden götüremezdi?” Yaşlı kurbağa, “Ulan aylardır bütün gün vırrak vırrak bağırıp durarak şu yaşlı halimde kafamı kazana çeviriyordunuz” demiş sinirlenerek, “Ooohh.. Ha şöyle be!”
0 yorum :
Yorum Gönder